علائم و نشانه های شاخص گنج یابی و دفینه ( کارشناسی علامت های گنج و زیرخاکی)

 سنگ مثلثی : این نوع سنگ  معمولا در حفاری ها در بین لایه هایی پیدا می شود که برای دفینه استفاده می شود . این سنگ مسیر به سمت پایین  را نشان میدهد ولی با احتیاط  این سنگ معمولا به رنگ کرمی است که با ساروج درست شده است . این نوع سنگ برای دفینه های بزرگ بکار میرود و در بعضی از مکانها این سنگ به صورت سنگ رودخانه ای هم یافت می شود ولی خیلی کم . اگر شکل مثلث در بالای زمین یافت شود . نوک آن جهت قبر را نشان می دهد البته با سنگ چین مثلث تفاوت دارد سنگ چین مثلث نشان قبر بچه است . اگر مثلث به صورت نقطه چین باشد و خطهای آن به صورت ممتد باشد نشان دریچه است که پلمپ شده است ...
 
كوزه :در قديم  از كوزه ها به عنوان ظرف غذا يا ظرف ﺁب، جاي دفينه و اشياي زينتي استفاده مي كردند و كوزه هاي بزرگ هم براي مدفون كردن اجساد استفاده  ميشد. البته  انواع کوزه ها برای دوره های مختلف است . در هر تاریخی از بشریت امکانات خاصی برای ساخت کوزه ها موجود بود
. اولین نوع کوزه به صورت خام بود و کم کم با آمدن کوره های سفال پزی آنها را در درون کوزه می پختند تا استحکام کوزه بیشتر شود ولی چون این کوره ها , ساختمانی به صورت اولیه داشتند و از امکانات پایینی برخوردار بودند . پس از اینکه کوزه ها را در کوره می پختند به خاطر گرمای کم این کوره ها وسط این کوزه ها به صورت خام  باقی می ماند .بعد از گذشت دوره هخامنش کم کم به این فکر افتادن که کوره ها رو طوری طراحی کنند که گرمای لازم را در آن به دست آورند . با پیشرفت ساختاری کوره ها در دوره اشکانی دیگر توانستند به کوزه هایی کاملا مغز پخت دست پیدا کنند . پس از اینکه در ساخت کوزه های کاملا پخته پیشرفت حاصل شد کم کم  موارد زینتی پیدا کردند و ساخت آنها به صورت صنعت در آمد از این پس ساختار بیرونی کوزه ها مورد اهمیت قرار گرفت و دیگر کوزه ها به صورت ساده نبودند و با نقش و نگاری شکیل ساخته می شدند بعد از دوره اشکانیان هینطور پیشرفت در ساخت کوزها روز افزون بود و نه تنها کوزه ها دیگر زیبا بودن بلکه لعابدار هم شده بودند و اوج این صنعت لعابدار شدن کوزه ها در دوره صفویه به شکوفایی رسید و حتی در قبور هم از کوزه های رنگین و لعاب دار استفاده میکردند مخصوصا در دوره قاجار که قوری و سماور سفالی هم به بازار عرضه شد .
از کوزه ها برای نشان دادن و علامت گذاری مسیر دفینه هم استفاده می شد . روش علامتگذاری اینگونه بود که معمولا سه کوزه را به صورت خالی در بالا قرار میدادند که برای گمراه کردن دیگران بود و یک کوزه به صورت وارونه نشاندهنده ی راه درست است . حدود ۲ الی ۳ متر پایین تر باز کوزه را به صورت شکسته پراکنده قرار می دادند و اگر مورد تپه باشد ۳ عدد کوزه که هر یک به اندازه قد یک انسان بود را پر از نقره کرده و در قسمت جلویی تپه که رو به مسیر مال رو بود در متراژ ۳ الی ۵ متری قرار میدادند  .
 
از کوزه ها برای چیزهای دیگر هم استفاده می شد که یک نمونه از این استفاده ها جهت مهروموم کردن سند داخل کوزه بود که به این صورت بود کروکی منطقه را قبل از پخت کوزه روی خود کوزه حکاکی می کردند و محل دفینه روی کوزه قید می شد و بعد داخل کوزه یک نسخه که با پوست دباغی شده درست می شد می گذاشتند که روی پوست شجره نامه  شخص مالک  دفینه و تله مربوط به راه ورودی نوشته می شد  و در آخر سر کوزه را با ساروج مهرو موم میکردند و دور کوزه را با قیر و روغن حیوانی و مقداری هم پشم آغشته می کردند تا مقاومت کوزه بالاتر رود و باعث ترک خوردن و شکستگی نشود . و معمولا این نوع کوزه ها در کنار تپه هایی به ارتفاع ۵ متر و عرض ۱۰ متر و در متراژ ۲ متری دفن می شدند . و نوع تله با رسم شکل به روی کوزه حکاکی میشد .
۲- سنگ فلش دار : این نوع سنگ ها  معمولا مربع یا مستطیل شکل هستند . این نوع فلش ها نشان مسیر به جلو نیستند بلکه نشان دهنده قبر یهودیان هستند . یهودیان از این نوع سنگ ها برای سنگ قبر خود استفاده می کردند . امروزه بعضی ها با دیدن این نوع سنگ ها به اشتباه فکر میکنند  که مسیر جلو را نشان می دهد و شروع به حفاری های اشتباه می کنند . ولی باید بدانند که مسیر راهی را که می روند اشتباه است و این نوع فلش ها علامت قبر است .
 
۳- سنگ مثلثی : این نوع سنگ  معمولا در حفاری ها در بین لایه هایی پیدا می شود که برای دفینه استفاده می شود . این سنگ مسیر به سمت پایین  را نشان میدهد ولی با احتیاط  این سنگ معمولا به رنگ کرمی است که با ساروج درست شده است . این نوع سنگ برای دفینه های بزرگ بکار میرود و در بعضی از مکانها این سنگ به صورت سنگ رودخانه ای هم یافت می شود ولی خیلی کم . اگر شکل مثلث در بالای زمین یافت شود . نوک آن جهت قبر را نشان می دهد البته با سنگ چین مثلث تفاوت دارد سنگ چین مثلث نشان قبر بچه است . اگر مثلث به صورت نقطه چین باشد و خطهای آن به صورت ممتد باشد نشان دریچه است که پلمپ شده است .
 
۴- سنگ کاسه سوراخ دار : این نوع سنگ که به آن چوغان هم میگویند تفاوتش با سنگ کاسه در این است که سنگ کاسه انتهایی بسته دارد و درست مثل کاسه است ولی سنگ چوغان یا کاسه سوراخ دار اسمش روی خودش است و ته آن باز است . این نوع سنگ نشان راه به صورت دایره به سمت زمین است و مسیر را نشان میدهد که در داخل غارها یافت می شوند. و نشان قبر اشراف زادگان است. معمولا پس از حفاری زیر این نوع سنگ کاسه ها یک سنگ کاسه دیگر مانند همین سنگ در متراژ ۲ متری باید باشد ولی با اندازه ای بزرگترکه سنگ دوم نشان دهنده نزدیک شدن به راه ورودی است . در متراژ۲ متر به بعد از سنگ دوم , سنگ چین نمایان می شود و زیر سنگ چین ساروج و بعد از ساروج درب مهروموم شده دالان قرار دارد . معمولا در مسیر سنگ اول تا درب مهروموم شده از بقایای انسانی و حیوانی هم استفاده می شود . وقتی که درب باز شد شما باید حتما از ماسک شیمیایی استفاده کنید چون این نوع دفینه ها که جسد شاهزادگان در آن مدفون هستند از خاک اورانیوم جهت شیمیایی کردن جسد بکار رفته و کاملا خطرناک و سمی است چون رادیو اکتیو خاصیت میکروب کشی ,باکتری و هر موجود زنده دیگر را دارد و در قدیم برای سالم نگه داشتن جسد اشراف زادگان از گزند حیوانات و … از این مواد برای شیمیایی کردن استفاده می کردند و حتی با گذشت هزاران سال اگر درب قبر را بشکافید انگار شخص تازه فوت شده و تمام اموالی که در کنار جسد دفن شده به خاطر آلودگی محیط به رادیو اکتیو آلوده شدند و برای دست زدن به این اموال حتما باید از لباس ( ش . م . ر ) استفاده کنید تا بدن شما هم آلوده نشود .
 
۵- علائم چشم ها  در حیوانات و انسانها : معنی چشم یعنی نگاه کردن به سمت جلو و اگریک چشم باز باشد معنانی خاصی دارد .در بعضی مکانها معنی دو راهی را می دهد که یک راه بن بست و یک راه اصلی است و در بعضی جاهای دیگر به معنی اتاقک است که اگر یک چشم باز باشد یک اتاق پر یا یک اتاق خالی است . اگر هر دو چشم باز باشد به معنی دو اتاق پر می باشد .  
 

۶- قبرها :
در زمان زرتشتیان به علت اینکه آتش و آفتاب را مظهر پاکی می دانستند بنابراین بعد از فوتشان آنها را در بلند ترین نقطه از کوه روبه طلوع آفتاب دفن میکردند که اکثر این قبرها روی تپه هایی در بلند ترین نقطه کوهها هستند و طلوع و غروب خورشید یکسره به آن قسمت می تابد . هر شخص از نظر مقام و منزلتی که در آن دوره داشت در این تپه ها دفن می شد و افرادی که وضع مالی پایینی داشتند در پایین تپه دفن می شدند و همراه آنها فقط یک کوزه آب یا یک کوزه غذا در کنارش دفن میکردند چون آنها عقیده داشتند که روزی دوباره زنده می شوند برای همین حداقل کاری که می توانستند بکنند گذاشتن آب و غذا بود و قشر دوم افرادی با وضعیت مالی متوسط بودند که در وسط تپه به خاک سپرده می شدند این افراد به خاطر برخوداری از وضعیتی بهتر نسبت به قشر فقیر و بی بضاعت در کنار آنها علاوه بر کوزه آب و غذا مقدار کمی از اموال آنها  در کنارشان دفن میشد تا در موقعی که  خودشان زنده شدند ثروتی برای زندگی مجدد خود داشته باشند . ودر آخرقشر سرمایه دار بودند که که در قسمت بالایی تپه به خاک سپرده می شدند این افراد در موقع مرگشان هم طمع داشتند و حتی درکنار بعضی از این قبرها کنیزان و خادمانشان  بعد از مرگ اربابشان زنده بگورمیشدند تا در موقعی که فرد به زندگی برگشت به آنها سخت نگذرد و تمام اموال شخص همراه با او دفن می شد البته این مختص به سرمایه داران آن زمان بود و برای شاهزاده ها و پادشاهان پس از مرگشان برای آنها مقبره درست می کردند که معمولا مقبره اشراف زادگان را در کنار آتشکده ها بنا میکردند تا مردم هر روز برای آنها سر مزارشان هدایا تقدیم کنند .
برای این قبرها سنگی را به صورت ایستاده در بالای سر قبر قرار میدادند که با گذشت زمان و به خاطر نشست گرد و خاک بر روی آنها تقریبا غیر قابل شناسایی هستند و باید دقت کرد که هر جا سنگ هایی به صورت ممتد و پشت در پشت هم قرار دارند قبرستان گبری ها می باشد .  
 

آموزش کامل گنج یابی در ایران (پکیچ دفینه و زیرخاکی مشک آبادی)

تمام اطلاعات و منابع مهم گنج یابی و دفینه یابی به زبان فارسی در این مجموعه موجود است. دانلود بزرگترین مجموعه آموزش کامل گنج یابی و نشانه های دفینه (پکیج دفینه و زیرخاکی مشک آبادی) مجموعه بزرگ و کم نظیر آموزش کامل گنج یابی در ایران، اولین کامل ترین پکیچ گنج یابی و نشانه های ...

دریافت فایل

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: